MUSTANG i Großglockner Hochalpenstraße

[MAX]

Na początku września postanowiłem pojechać nie tyle daleko co wysoko z moimi wspaniałymi dziewczynami oczywiście.
Mustangiem ma się rozumieć .
Konik zapakowany został po dach. Ruszyłem na ponad 1400 kilometrową trasę z Krakowa przez Czechy całą Austrię do miejscowości Reith bei Kitzbühel


Przejechałem sporą część Alp najwspanialszymi drogami przez kilkanaście przełęczy i punktów wysokościowych w tym przez 20 leżących ponad 2 tys.m npm, z najwyższymi w Europie szczytami górskimi takimi jak najwyższy szczyt Alp Austriackich - Grossglockner (3789m npm) oraz na najdłuższy (10 km długości !) we wschodnich Alpach lodowiec Pasterze oraz Edelweisspitze (2571).



Austriacka Grossglockner - Hochalpenstrasse –to droga o szczególnych walorach krajobrazowych którą szczególnie polecam każdemu do przejechania . Pozwala ona przeciętnemu turyście dotrzeć w świat wysokich gór samochodem, autobusem komunikacji lokalnej lub rowerem i z bliska, bezpiecznie, podziwiać cały ich majestat i wszystkie osobliwości. Jej wyjątkowość polega nie tylko na tym, że wprowadza podróżujących na wysoką przełęcz, ale i na tym, że biegnie przez kilkanaście jeszcze kilometrów na wysokości ponad dwóch tysięcy metrów w sąsiedztwie wysokich, ośnieżonych szczytów, zawieszonych między nimi lodowców i obok wysokogórskich jezior.
Pomysł wybudowania drogi powstał ponad 70 lat temu gdy Austria - w wyniku I wojny światowej - utraciła na rzecz Włoch Południowy Tyrol, a tym samym możliwość połączenia drogowego między jego wschodnią i północną częścią rozdzielonymi masywem Wysokich Taurów. Droga została oddana do eksploatacji w sierpniu 1935 r. po niespełna pięciu latach budowy, prowadzonej w trudnym wysokogórskim terenie i tylko w miesiącach letnich.
Ma ona swój początek w letniskowej wiosce Bruck, na wysokości 755 m npm, po północnej stronie Wysokich Taurów. Stąd prowadzi głęboką doliną Fuscher przez wioskę Fusch (860) do Ferleiten (14 km od Bruck). Tam poszerza się na kilka pasów przechodząc przez punkt pobierania opłat od jadących dalej w górę (tym sposobem uzyskuje się fundusze na utrzymanie drogi). Koszt wjazdu za 1 samochód na 1 dzien to 28E ,przy czym jest możliwość wykupienia biletu t.z. Czasowego na 15 dni za który pobierana jest opłata w wysokości 35Euro.

Dalej droga wspina się wschodnim zboczem doliny czternastoma ponumerowanymi i nazwanymi serpentynami z oznaczoną wysokością. Przy drodze, przeważnie w pobliżu zakrętów usytuowane są parkingi. Umożliwiają one zatrzymanie samochodu by jego pasażerowie, a zwłaszcza kierowca, mogli spokojnie podziwiać coraz rozleglejsze panoramy. Prowadząc samochód musicie być maksymalnie skupieni, podczas prowadzenia trasa jest wymagająca ,co 300/600 m pokonuje się bardzo ostre i niebezpieczne zakręty które na dodatek mają nachylenie ok. 12 do 15 % niemal na każdym odcinku przy skraju drogi można się zatrzymać i oglądać w wybranym przez siebie momencie otaczający ich krajobraz. W miarę nabierania wysokości, po przeciwnej zachodniej stronie doliny otwierają się widoki na kilka ponad trzytysięcznych szczytów, z najwyższym Grosses Weisbachhorn (3564) i lodowce zawieszone w bocznych dolinach. Na wysokości 2394 m, 13 km od punktu opłat i 26 km od Bruck, pokonując 1300 m wzniesienia, droga dwukilometrowym odgałęzieniem dochodzi do parkingu przy hotelu Fuschertö rl. Stąd 6 serpentynami przy 14% pochyleniu osiąga wierzchołek Edelweisspitze (2571) będący najwyższym punktem w pobliżu Hochalpenstrasse. Na wierzchołku jest niewielki parking, a nieco poniżej schronisko Edelweisspitzenhaus. Z okrągłej wieży widokowej na parkingu rozciąga się obszerna panorama na poszczególne odgałęzienia górskich masywów i na biegnacą dalej Hochalpenstrasse, aż do miejsca gdzie niknie w tunelu pod przełęczą Hochtor. Po raz pierwszy od podjazdu pokazuje się stąd najwyższy szczyt Alp austriackich Grossglockner.
Wybierając się na taką przejażdżkę powinniście przeznaczyć co najmniej 8 godzin. Widoki są wręcz powalające Zjazd z wierzchołka Edelweisspitze, na przełęcz Fuschertörl, to pierwsza poważna, choć krótka, próba hamulców i prawdziwy przedsmak wielu późniejszych, nawet kilkudziesięciokilometrowych, zjazdów z użyciem tylko najniższych przełożeń na skrzyni automatycznej która nad podziw sprawowała się wzorowo, miałem obawy co do jej możliwości ale podołała zadaniu.

Z przełęczy Fuschertörl, położonej na wysokości 2428 m , droga obniża się nieznacznie po czym nabierając znów wysokości przechodzi obok jeziora i schroniska Fuscher (2261) i dalej przez tunel Mittertörl (2328) by jeszcze wyżej, w tunelu pod przełęczą Hochtor, osiągnąć swój najwyższy punkt 2505 m. Wyjeżdżających z tunelu wita rozległy widok na dolinę Gösnitz i masywy gór leżących już na obszarze Karyntii. Tuż za przełęczą droga obniża się. Wiele kolejnych serpentyn to ponowne wyzwanie rzucone skrzyni i hamulcom .
Nieco niżej, na 40 kilometrze od startu, od Hochalpenstrasse odgałęzia się Gletscherstrasse (droga lodowców). Wznosi się ona 5 serpentynami z przejazdem długą galerią, czyli konstrukcją w rodzaju tunelu, zbudowaną z betonu dla osłony przed lawinami śniegu lub kamieni i po 9 kilometrach osiąga platformę widokową i parking wykuty w skałach tarasu Franz-Josefs-Höhe (2369). Panorama jaką można stamtąd podziwiać należy do najwspanialszych panoram górskich. Około 150 m niżej spływa jeden z największych w Alpach lodowców - Pasterze długości 10 km. Wypływające spod jego jęzora potoki zasilają położone poniżej dwa jeziora: lodowcowe Sondersee i zaporowe Margaritzen Stause. Z platformy widać wyraźnie, że zasięg lodowca uległ znacznemu zmniejszeniu. Wygładzenia skalne i usypiska morenowe sprawiają wrażenie świeżych i wybiegają znacznie przed obecny zasięg lodowcowego jęzora. Dodatkową atrakcją dla przeciętnego turysty jest możliwość bezpośredniego kontaktu z ogromnym cielskiem lodowca. W jego pobliże można zejść schodkami lub zjechać kolejką terenowo-linową za 9,10 Euro a potem, przy pomocy drabinek, wejść na powierzchnię lodowca i bezpiecznie przejść kilkunastometrowy odcinek bez obawy zsunięcia się w którąś z lodowych szczelin.
Po przeciwnej stronie lodowca wznosi się grzbiet szczytów z Grossglockner (3797), najwyższym w całej grupie, a zarazem w całych Alpach austriackich.
Widoki te przyciągają w każdy letni dzień tłumy turystów. Około godziny 10 przyjeżdżają oni samochodami zapełniając szczelnie taras i parking aż do zmierzchu. Wielu robi pamiątkowe zdjęcia na tle stojącego pośrodku placu pomnika Franciszka Józefa. Ten kamienny wizerunek cesarza, w myśliwskim stroju z zarzuconą na ramię strzelbą postawiono na pamiątkę pobytu monarchy w tym rejonie.
Powrót tą trasą jest bardzo ekscytująca z uwagi na bardzo duże różnica w nachyleniu Długość tego odcinka wynosi 47,9 km, maksymalne nachylenie max: 12%, posiada 27 zakrętów. http://www.grossglocknerstrasse.eu/
Wakacyjna podróż po jednej z najwyżej położonych wysokogórskich dróg na świecie utkwi mi w pamięci na zawsze.

Więcej fotek wkrótce

[AluStar]

MAX, ty kuniem po sniegu jezdzisz - ale pieknie .

[Magic]

a co to dziwne w zimie mustangiem jeździć... jak dobrze pójdzie to tej zimy u mnie dla okolicznych rumaków robię naukę jazdy zimowej.

[Piotrek_W]

coś niesamowitego ! Nic tylko pozazdrościć takiej jazdy, pomimo tego iż nie najlepiej się jeździ jak wszędzie tak jasno i słońce odbija promienie od drogi oślepiając Ale czego się nie robi dla pięknych widoków. Bosko !

[zaborjr]

MAX, Mogłeś już w 3D nakręcić co byśmy się na boki porozglądali
Super widoczki

[MAX]

MAX, Mogłeś już w 3D nakręcić co byśmy się na boki porozglądali
Super widoczki

Mam sporo wypasionych fotek wrzuce za pare dni.

[Deftronic]

Super wyprawa! Szkoda, że nam w tym roku pogoda zepsuła całą jazdę po przełęczach.

[Piotrek_W]

MAX, kiedy planujesz następny wyjazd?

[MAX]

[quote="AluStar"]MAX, ty kuniem po sniegu jezdzisz - ale pieknie .

AluStar oczywiście że tak, jestem z tych którzy .życie wykorzystują na MAXA, niezależnie od warunków pogodowych .
Co kuń miałby z życia gdyby śniegu nie ujrzał a niech ma.

[MAX]

Tak jak wspominałem mam jeszcze kilka fajnych ujęć z wyprawy na Großglockner Hochalpenstraße


http://picasaweb.google.pl/106141875002 ... 3233624066

[Bolek]

Wspaniała przygoda super samochodem,super filmik,ekstra zdjęcia ,nic tylko pogratulować i pozazdrościć

[MAX]

Bolek dziękuję za ahy i ohy ,a proszę odpowiedz mi jak to się stało że jeszcze w realu cię nie widziałem?
Ukrywasz się ?

[escalar]

o, jak milo Maxiu, ja te droge kilka lat temu w listopadzie z buta przeszedlem w drodze na GrossGlockner ...ale wtedy trasa byla juz zamknieta dla publicznego ruchu
...fajnie poogladac stare miejsca

[MAX]

o, jak milo Maxiu, ja te droge kilka lat temu w listopadzie z buta przeszedlem w drodze na GrossGlockner

No proszę brawo ,trasa dla ruchu z buta jest otwarta przez cały rok. Natomiast dla ruchu drogowego sezon zaczyna się od maja do końca października i jest to zależne od warunków atmosferycznych
Pisząc o bucie miałeś to na myśli ?

[MAX]

Dla ciekawostki napiszę że firma zajmująca się odśnieżaniem trasy po okresie zimowym usuwa tu w 25 dni, około 600.000 m3 do 800.000 m3 śniegu pomiędzy ścianami śniegu o wysokości do 21 metrów.
Dla naszych drogowców z nizin taki wyczyn byłby zabójczy.